அங்காடித் தெரு - என் மொழியில்

வசந்த பாலன் 'வெயிலின்' மூலம் கவர வைத்தவர், அங்காடித் தெரு என்னும் அழகான படத்தின் மூலம் 'பச்சக்' என்று ஒட்டிக் கொண்டார்.

ஒரு தீபாவளிக்கு முன் தினம் என் தோழி தி.நகர் பார்க்கலாம் வான்னு அழைத்துச் சென்றாள். ரயில்வே நிலையத்தில் நின்றே அந்தக் கூட்டத்தைப் பார்த்து விட்டு அப்படியே ரயில் ஏறி விட்டேன். 'இப்படியே கீழே இறங்கினால் போதும் கூட்டமே தள்ளிட்டு போயிடும். எந்தக் கடைக்கு போகணுமோ அங்கே திரும்பினால் கடைக்குள்ள போயிடலாம்னு' ஜோக் வேற அடிக்கிறா.

shopping ங்கறது அனுபவிச்சு செய்ய வேண்டிய ஒன்று. அதை இவ்வளவு நெருக்கடியில் எப்படி அனுபவிக்கிறீர்கள் சென்னை வாசிகளே?

இப்போ main track வந்திடுவோம்.

சாதாரணக் கதை நாயகன் மகேஷ். நம்மில் பலர் இந்த வகையில் வருபவர்கள் தான். அதனால் சுலபமாக நாயகனோடு பொருத்திப் பார்க்க முடிகிறது. Proximity . தனக்கு மிக நெருங்கிய வட்டத்தில் இருப்பவர்களோடு உறவு தொடங்கும். அதில் அழுத்தம் இருந்தால் அது காதலாகும். இங்கும் அதே போல் சுற்றி இருக்கும் சிக்கல்களால் காதல் அழுத்தமாகிறது.

காதலிக்கும் பெண் கொடுக்கும் கடிதத்தால் மாட்டிக்கொள்ளும் போது வேலை போய் விடுமோ என்ற அச்சத்தில் அவளை மாட்டி விடுவதும், அந்த அவமான அதிர்ச்சி தாங்காமல் மிரண்ட கண்களுடன் புலம்பிக் கொண்டே கண்ணாடி உடைத்து மாடியில் இருந்து குதித்து தற்கொலை செய்யும் பெண் மனதை விட்டு நீங்க பல நாள் ஆகும் நிச்சயம்.

supervisor ஆக வரும் இயக்குனர் A. வெங்கடேஷ் அண்ணாச்சியின் மிரட்டலுக்கு பணிவதும் பணியாளர்களை மிரட்டுவதும், பெண் பணியாளர்களிடம் அத்து மீறுவதும் ஆக நடிப்பில் மிரட்டி இருக்கிறார். அந்தக் கண்ணாடி அவருக்கு கூடுதல் மிரட்சி.

ஒரு பெண் பெரியவள் ஆனதும் பெற்றவர்களுக்கே ஒரு நிமிடம் மிரட்சி ஏற்படும். அதிலும் நிராதரவாக உள்ள நிலையில் தன் தங்கை பெரியவளான விஷயம் தெரிந்ததும் தெருவில் நின்று அஞ்சலி புலம்புவது அக்மார்க் வகை. அங்கு மகேஷ் இன்னும் கொஞ்சம் நடிப்பைக் காட்டி இருக்கலாமோன்னு தோணுது.

K. பாலச்சந்தரின் படங்களில் தான் சின்ன சின்ன கதாபாத்திரங்கள் கூட நினைவில் பதிவார்கள். அதே முக்கியத்துவம் இந்தப் படத்திலும். ஆனால் அதுவே சில இடங்களில் சரியாக ஒட்டப்படாத கவர் போல் பிரிந்து நிற்கிறது. தன் குழந்தை தன்னைப் போலவே குள்ளனாக பிறந்து விட்டதே என்று அழுது செல்லும் மனிதனும் அதைத் தொடர்ந்த காட்சிகளும் கதையோடு ஒட்டாமல் ஒதுங்கி நின்று வேடிக்கை பார்க்கிறது.

வெயில் படத்தில் நாயகனும் நாயகியும் operator அறையில் மாட்டிக் கொள்வதைப் போலவே இங்கும் ஒரு நிகழ்வு. ஆனால் எங்கு மாட்டுவார்கள் என்று நாம் எதிர்பார்ப்போமோ அங்கு தப்ப வைத்து அண்ணாச்சியிடம் மாட்டுவது போல் காட்டி இருக்கிறார்கள். சினேகாவின் CD கொண்டு வரச் சொல்கிறார் அண்ணாச்சி. அதில் கடையை அடைத்த பிறகு வரும் ஆடல் பாடல் வருவது ஒரு உறுத்தல். 'அழகழகா விதவிதமா ரகம்ரகமா' வரும் பாடல்களுக்காக அதை மன்னித்து மறந்து விடலாம்.

சிறப்பான ஒளிப்பதிவு . தன் திறமையை காட்டுவதற்காக தி.நகரில் அங்கங்கே காமரா பொருத்தி தான் எடுத்த காட்சிகளை 'இது தான் எனக்கு வேண்டியது' என்று இயக்குனர் அதை அப்படியே படத்தில் சேர்த்து விட்டதாக ஒரு தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சியில் ஒளிப்பதிவாளர் கூறி இருந்தார். அது படத்தின் இயல்புக்கு இன்னும் ஊட்டம் சேர்த்து விட்டது

சின்ன சின்ன குறைகள் தவிர்த்து தான் காதலித்த பெண்ணை இரு கால்களும் இழந்த நிலையிலும் ஏற்றுக் கொண்ட துணிச்சலுக்கும் அங்காடித் தெருவிலேயே ஒரு அங்கமாய்ப் போய் தம் வாழ்க்கையை தொடங்கும் நம்பிக்கைக்கும் தட்டிக் கொடுக்கலாம்.

செந்தில் முருகன் ஸ்டோர்ஸ் ஒரு தீ விபத்தில் அழிவது போலவும் அதில் அண்ணாச்சியும் சுப்பர்வைசரும் 'மட்டும்' மாட்டிக் கொள்வது போலவும் காட்டி இருந்தால் அநியாயத்துக்கு ஒரு அழிவு உண்டு என்று கதையோடு தன்னை ஒன்றிப் பார்த்தவர்கள் சந்தோஷப் பட்டிருப்பார்கள்.

அங்காடித் தெரு டீமுக்கு ஒரு சபாஷ்.