#நாவல் விமர்சனம் நாவலின் பெயர் : நீர்ப்பரணி ஆசிரியர் : எம் .எம். தீன் "படைப்பு" பதிப்பகம். விலை : 300 ரூபாய் முதல் பதிப்பு 2024 . ****** பொதிகையில் பிறந்து ஓடிவரும் வற்றாத ஜீவ நதியான தாமிரபரணியில் முன்னர் வருடத்திற்கு இருமுறை வெள்ளம் வந்து பேரழிவு நேர்ந்திருக்கிறது. அதன்பின் பல நீர்த் தேக்கங்களும் தடுப்பணைகளும் கட்டி அதைக் கட்டுப்படுத்தி இருந்திருக்கின்றனர். அந்த காலத்தில் வெள்ளம் பாதிக்காத இடங்களில் குடியேற்ற பேட் மாநகரம் , கேம்பலாபாத், பர்கிட் மாநகரம் இவற்றை ஏற்படுத்திக் கொடுத்திருக்கின்றனர். அதில் கேம்பலாபாத் என்ற ஊரின் வெள்ளக் கதையை "நீர்ப்பரணி" என்ற பெயரில் நாவலாக்கி இருக்கிறார் . தலைகுனிந்து வயதுக்கு வந்த பெண்ணைப் போலச் சென்று கொண்டிருந்த தாமிரபரணி சமீப காலமாக தன் குழந்தைப் பருவ சேட்டைகளைத் தொடங்கி இருப்பது இவரை இந்த நாவல் எழுதத் தூண்டி இருக்கலாம் என்பது என் யூகம். பதிப்பாளர் ஜின்னா அஸ்மி மிக அழகாக சொல்லி இருக்கிறார். "மனிதனுக்குப் பிறந்த மண் என்பது ஆயுள் ரேகையின் ஆரம்பப் புள்ளி" இந்த நாவல் மறைந்து போன வாழ்வின் வரலாற்றைப் புரிய வைக்கும். கொஞ்சம் உருக வைக்கும். நிறைய உறைய வைக்கும். நாவல் பகுதி பகுதியாக பிரித்து எழுதப்பட்டு இருக்கிறது. 1850 இல் தொடங்கி 1933 வரை 83 வருடங்களின் கதையை ஆறு பகுதிகளாகச் சொல்கிறது. கதையின் ஆரம்பமே நம்மை உறைய வைக்கும். பொருள்களோடு, உறவுகளோடு மகிழ்ச்சியோடும் தோணியில் ஏறிய புதிதாகத் திருமணமான பெண்ணும் மாப்பிள்ளையும் வெள்ளத்தில் மாட்டி இருவரும் கட்டிப்பிடித்த நிலையில் பெண்ணின் கனத்தப் பட்டுச் சேலை மாப்பிள்ளையின் உடலை சேர்த்துச் சுற்றி, இறப்பிலும் பிணைத்தே வைத்திருப்பதோடு தொடங்குகிறது. இடையிடையே தரமான விஷயங்களை அழுத்தமாகச் சொல்வது ஆசிரியரின் பாணி. " எப்போதும் மனிதன் நடந்த கதையை சந்தேகித்து விட்டு, பொய்யான சம்பவத்தை முழுமையாக நம்புவான். உண்மையற்ற கற்பனை போட்ட பொய்க் குட்டிகளை நம்புவதில் வாழ்வு சுவைக்கிறது." சவராமங்கலம் என்னும் ஊரில் வாழும் மக்கள் சந்தித்த வெள்ளத்தின் அவலம் உள்ளம் உருக்கும் வண்ணம் சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது. பல வகை மரங்கள், பறவைகள் என தான் ரசித்தவற்றை கதையின் நடுவே ஊடுபாவாக சொல்லிவிடுவார். உதாரணமாக "இலவ மரத்தின் பூக்கள் கருப்பாய் உதிர்ந்து கிடந்தன. கருப்புப் பூ, உலகில் இல்லை என்று எண்ணிக் கொண்டிருந்தார் . அது தப்பு என்று சொன்னது இலவ மரம். சவராமங்கலம் குட்டி கொழும்பு போல மாறிக்கொண்டிருந்தது. கொழும்புவில் விற்கும் பொருட்கள் அடுத்த நாள் ஊரில் கிடைக்கும் என்றானது. ஒழுக்கரைப்பெட்டி என்றொரு வார்த்தை எனக்கு அறிமுகமானது. மிகவும் கனமான இரும்பினால் செய்யப்பட்ட பெட்டி . அதை நகர்த்த பல பேர் தேவைப்படும் நிலையில் அந்த வெள்ளம் ஒரு வீட்டில் இருந்து, மூன்று பெட்டிகளை அடித்துச் சென்றதை சொல்லும்போதே , நமக்கு வெள்ளத்தின் வீரியம் புரிகிறது. வட்டலப்பம் செய்முறையை விளக்கும் போது நாவில் நீரூறுவதை நிறுத்த முடியாது. ஒழுக்கரைப் பெட்டி போலவே நான் தெரிந்து கொண்ட இன்னொரு வார்த்தை ஹூருளீன் கன்னிகள். இதற்கு சொர்க்கத்தில் இருக்கும் கற்பழியா கன்னிகள் என்று அர்த்தமாம். மோகனா என்றொரு பாத்திரம், பூனைப் பெத்தா என்று ஒரு கதாபாத்திரம் இவை எல்லாம் காலத்தால் நம் மனதில் நின்று என்றும் அழியாதவை. வெள்ளத்தில் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு ஒரு உயர்ந்த பகுதியில் இடம் வாங்கித் தர ஏற்பாடு செய்த சாய்பு வக்கீலைப் பற்றி சொல்லும் போது " சில முகங்கள் எப்போதும் எல்லோரையும் கவர்ந்து விடுகிறது அந்த முகத்தின் அடையாளங்களுக்குள் ஒரு கல்மிசம் அற்ற ஜொலிப்பு இருக்கும். ஈர்ப்பு இருக்கும்" என்கிறார். அப்படி கேம்பெல் துரையிடம் இருந்து வாங்கிக் கொடுத்த இடம்தான் அவர் பெயரால் கேம்பலாபாத் என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்த நாவல் எழுத ஆசிரியர் மேற்கொண்ட மெனக்கிடல் நாவல் நெடுகத் தெரிகிறது. கண்டிப்பாக நமது நூலகத்திலிருந்து நம் சந்ததிகளும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய விஷயங்களைச் சொல்ல கூடிய ஒரு நாவல் என்பதில் ஐயம் எதுவும் இல்லை. ரசித்தது: " நதியோடு கலப்பவனுக்கு நதியைப் போல வயதில்லாமல் போகிறது" " வெள்ளம் என்பது எல்லா மழை நீரும் சேர்ந்து என்னை ஆவி சேர்த்துக் கொள்கிறது. அப்போது நான் என்னை மறந்து போகிறேன். என்னைத் தாண்டி என் மேல் சைத்தான் போல ஏறிக் கொள்கிறது. அது செய்யும் கொடுமைக்கு துணையாகிப் போகிறேன்" என்று தாமிரபரணி சொல்வது போல எழுதி இருப்பது.