கொரோனாவுக்கு ஒரு கடிதம்.
அனுப்புநர்
வேற யாரு
நாந்தேன்.

பெறுநர்
கொரோனா
கொள்ளை நோய் பட்டி
உலகம்.

அன்புள்ள கொரோனா

நீ நலமாத்தான் இருப்ப. கேட்க வேண்டாம். ஆனால் நாங்க நல்லாவே இல்லை. எங்கேயோ சைனாவில இந்த வியாதி வந்தப்போ "பாம்பையும் பல்லியையும் தின்னான்க. அவஸ்தப்படட்டும்னு ஜாலியா இருந்தோம். இப்படி உலகம் முழுவதும் டூர் அடிப்பேன்னு தெரியாம போச்சு. வச்சு செய்றியே கொரோனா.

ஒரு நாளைக்கு ஐம்பது அறுபது தடவை கையைக் கழுவி கை ரேகையெல்லாம் அழிஞ்சு போச்சு தெரியுமா? கொரோனா ல இருந்து தப்பிக்க முடியுமானு ஜோசியக்காரன்ட போய் கேட்டா கையப் பார்த்திட்டு ரேகையெல்லாம் எங்கேன்னு கேட்கிறான்.

மாஸ்க்கை போட்டே சுத்தி சுத்தி இப்ப எதிரே யாராவது மாஸ்க் போடாம வந்தா அடையாளமே தெரியிறதில்லை தெரியுமா? முன்னால ஒரு காலத்தில சேலைக்கு சம்பந்தமில்லாத ப்ளவுஸை போட்டு யார் கேட்டாலும் "இப்ப இது தாங்க ஃபேஷன்னு டபாய்ச்சுகிட்டு இருந்தேன். இப்போ " என்ன டிரஸ்சுக்கும் மாஸ்க்குக்கும் சம்பந்தமே இல்லை" கிறாங்க. என்ன பதில் சொன்னாலும் ஏமாற மாட்டேங்கிறாங்க. தெரியுமா?

இதில சிலர் "என்ன ஸ்கை ப்ளூ டிரஸ்சுக்கு நேவி ப்ளூ மாஸ்க் போட்டிருக்கன்னு கேட்டு கொல்றாங்க. உன்னை பாம்புன்னு நினைச்சு பயப்படுறதா பழுதுன்னு நினைச்சு தாண்டுறதான்னு ஒரே குழப்பமா இருக்கு.

விளக்கு ஏத்தி மணி அடிச்சு டான்ஸ் ஆடி பாட்டுப் பாடி எல்லாம் பார்த்தாச்சு. நீ எதுக்கும் ஏமாறுற மாதிரி தெரியல. நாலு மக்களை பார்த்து நாளு பல ஆச்சு. (எல்லாம் தெரியும் தெரியும் னு உன் மைன்ட் வாய்ஸ் கேட்குது.)

26870 பேர் இருக்கிற மத்யமர்ல அத்தனை பேரையும் விட்டுப்புட்டு உனக்கு கடிதம் எழுதுறேன். முதல்ல போட மாட்டேன்னு சொன்னவங்க கூட கொரோனாவை எதுக்கு பகைச்சுகிட்டுனு நினைச்சாங்களோ என்னமோ போடச் சொல்லிட்டாங்க.

நேற்று உன் மேல உள்ள கொள்ள காதல்ல எழுதினதைப் போல இப்போ எழுத முடியல. இருந்தாலும் என் காதலைப் புரிஞ்சுகிட்டு
கோ  ஃபாஸ்ட் கொரோனா
வேகம் போ(ங்க) கொரோனா
பேக ஹோகு கொரோனா
வேகம் போய்க்கோ கொரோனா
வேகங்க வெள்ளான்டி கொரோனா
ஜல்தி ஜாவோ கொரோனா.

இப்படிக்கு