ஆனி டீச்சர்

ஆனி டீச்சர். இவர்களும் எங்க அம்மா கூட வேலை பார்த்தவங்க தான். லலிதா டீச்சரை அடுத்து நான் பார்க்க நினைத்தது இவர்களைத் தான். இவர்களும் 90+ வயதுடையவர்கள். இவர்கள் நெல்லை காந்திமதி பள்ளியில் PT assistant. நாம games teacher னு சொல்வோமே அவங்க தான். பொதுவா கேம்ஸ் டீச்சர்ஸ் ரொம்ப கடுமையா நடந்துக்குவாங்க. ஆனா இவங்க ரொம்ப மென்மையானவங்க. இவங்க கணவருடன் பிறந்தவங்க ஒன்பது பேர். ஒன்பது ஆண்கள். பெரிய குடும்பம். இவங்க தான் முதல் மருமகள். அத்தனை பேரையும் அவ்வளவு அழகா அனுசரிச்சுப் போனாங்க. அவர்களும் இங்ங்களிடம் ரொம்ப மரியாதையா நடந்துக்குவாங்க. எங்க சின்ன வயசுல அம்மா இவங்க வீட்டுக்கு ஏதாவது வேலையா அனுப்புவாங்க. முக்கியமா நிறைய ரோஜாச் செடிகள் இருக்கும். அதற்கு முட்டை ஓடுகள், காய்ந்த டீத் தூள் இதெல்லாம் கொண்டு கொடுக்கச் சொல்வாங்க. வரும் போது அவர்கள் கொடுக்கும் ரோஜாப் பூக்களைக் கொண்டு வருவோம். அதை நினைவு படுத்திக் கேட்டேன். இப்போ செடிகள்லாம் ரொம்ப இல்லைன்னு சொன்னாங்க. என் கணவரும் அவங்களோட ஒரு கொழுந்தனும் நண்பர்கள். " நாங்க ஜானை பம்பை முடின்னு சொல்வோம் " னாங்க. இப்போ எல்லாம் போயிடுச்சுன்னு சொல்லி போட்டோவைக் காட்டினேன். அந்த பம்ப முடியைப் பார்த்துத் தானே காதலில் விழுந்தேன். கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கிட்டு இருந்தேன். என் கணவரோட கண்டிப்பா மறுபடியும் பார்க்க வரேன்னு சொல்லி வந்தேன். எல்லா விஷயங்களையும் நல்லா நியாபகம் வச்சு பேசினாங்க. இந்த வயதில் அவங்க ஞாபக சக்தி என்னை ஆச்சர்யமூட்டியது. உடல் நலம் பற்றியோ தனிமை பற்றியோ எந்தக் குறைபாடோ , வருத்தமோ இல்லாமல் இருப்பதை அப்படியே ஏற்றுக் கொண்டு பேசினார்கள். அவரகள் ஆரோக்கியத்துக்கு அது ஒரு காரணமாக இருக்கலாம். நாமும் அப்படியே இருக்க முயற்சி பண்ணுவோம்.