மலரட்டும் மழலைகள் !!

குழந்தை ஜனித்தும்

குருதி கசியுது,

நஞ்சுக்கொடியோ

நேரம் வரும் முன் சாகுது,

நஞ்சுக்கொடி அல்பாயிசில்

மரணித்ததால்

மழலையின் ஜனனம்

மரணம் ஆகுது .

ஜெனிப்பது முதல் ஜனனம் வரை

வகை வகையாய் எத்தனை சிக்கல்கள்,

விதம் விதமாய் எத்தனை தொல்லைகள்.

கருவறையே போர்க்களமாய்

அமர்க்களமாய் வெளியேறும்

என் செல்ல சிசுக்களே !!

என்னை கவர்ந்த கதாநாயகன்

இனி நீங்கள் அல்லால்

வேறு எவர்..

பதிவுலகம் சார்ந்த என் இனிய மருத்துவ நண்பர்களே !

இந்தக் கவிதை என்னை பாதித்த ஒரு நிகழ்வின் வெளிப்பாடு.

மருத்துவ ரீதியாய் உதவும் தகவல்களை இங்கு பதியுங்களேன்.

எனக்கு தெரிந்த பெண் ஒருத்தி பிரசவம் குறித்த தேதிக்கு மூன்று தினங்கள் முன் மருத்துவரை சந்திக்க , தாயும் தாயினுள் சேயும் நலம். குறித்த தேதியில் வந்தால்போதும் என்று அனுப்பி விட்டார்.

இந்த பெண் தன் தலைச்சன் குழந்தையை பிரசவத்தின் கடைசி நிமிடத்தில் பறி கொடுத்தவள்.இதை மருத்துவரும் நன்கு அறிந்தவர். போன இரு நாட்களில் திரும்பி வந்தாள், வயிற்றில் துடிப்பு இல்லை என. சுலபமாய் மருத்துவர் சொன்னார் " நஞ்சுக்கொடி திடீர்னு செத்து விட்டதால் குழந்தை வயிற்றின் உள்ளேயே இறந்து விட்டது. தாய் பிழைத்ததே உங்க பாக்கியம்னு நினைச்சிக்கோங்க." சொல்லி மறைந்து போன மலரை கைகளில் கொடுத்து அனுப்பினார்.

எனது சந்தேகம் எல்லாம் ,

குழந்தையின் மரணம்

மருத்துவரின் அலட்சியமா??

மருத்துவத்தின் புரியாத பல புதிர்களில் ஒன்றா??

அந்தத் தாயால் முன்னமேயே உணர முடிந்திருந்தால் அறுவை சிகிச்சையில் குழந்தையைக் காப்பாற்றி இருக்கலாமா??

அறிந்தவர்கள் தெரிந்தவர்கள் யாராவது சொல்லுங்களேன்,

உங்கள் செய்தி சில மழலைகளையேனும் மறையாமல் காப்பாற்றுமே!

வாருங்கள் நண்பர்களே!!